Het huis van Paul dateert uit de zestiende eeuw; 5 bij 8 meter diep, begane grond en twee verdiepingen met zadeldak gedragen door eikenhouten gebogen spanten. Elementen in het huis zijn getuigen van vroeger eeuwen, de jaren 70 en 80 en van vandaag-de-dag. Van Reeuwijk was pianodocent en componeerde enkele stukken. Als musicus werkte hij onder andere met Ton Bruynèl, bekend van elektronische muziek. ’Ik ontwierp de partituren, die uitgevoerd zijn op het festival nieuwe muziek in Warschau.’ Met ingenieuze experimenten wist Paul bladmuziek en grafische vormgeving samen te voegen. Pianostukken vervat in een speelse visuele, grafische opmaak. Blad voor blad kunstwerkjes. In 1971 werd een serie uitgegeven door Kwadraatblad, in vier talen, samengesteld door ontwerper Pieter Brattinga. Nu nog wereldwijd te koop. Echte collector items.

Bloedrode plavuizen
Het Groninger Museum heeft zijn grafische bladmuziek in de collectie en in de jaren 80 toonde het Museum voor Moderne Kunst Achter de Dom zijn werk. De vleugel van Van Reeuwijk staat op de begane grond op bloedrode plavuizen. Deze vloer komt uit kasteel Vredenburg. Het Utrechts Monumentenfonds heeft de plavuizen erin laten leggen toen zij het huis in 1976 restaureerden. Ook de zeventiende eeuwse steile spiltrap naar de eerste verdieping had het fonds waarschijnlijk nog in de opslag liggen.
Paul kwam in 1979 op de Loeff Berchmakerstraat terecht als huurder, dankzij zijn lidmaatschap van het Monumentenfonds. Later heeft hij het pand gekocht. Eerder woonden er studenten en daarvoor een gezin met tien kinderen. In de gang hangt een archieffoto van het echtpaar Kraan, dat in de jaren 40 vanuit dit pand warm water verkocht per emmer.

Paul op de benedenverdieping © Luuk Huiskes

‘Ik ben hier de laatste der Mohikanen. Geregeld kwam ik in Marktzicht om er met een vriend te ‘ouwehoeren’. En ik ging naar de concerten bij Rasa, destijds op de Pauwstraat.’ Eind jaren 70 was dit een buurt met dichtgetimmerde huizen die afgebroken zouden worden. Nu is Van Reeuwijks huis een rijksmonument op een A-locatie. Verderop wonen mensen die uit Tuindorp komen en er is onlangs een gezin uit het Wilhelminapark komen wonen.

Intelligent verbouwen
In 1979 trof hij een pand aan met een ossenbloedrood plafond, geschilderd over ruw gegutste houten balken. Er was geen kastruimte te bekennen. ‘Mijn broer heeft in dit huis alles ontworpen; kasten, tafels, de ingebouwde bank bij het raam, een passend brievenbusje in de voordeur. Hij heeft het verdomd goed gedaan. Mijn broer kon eigenlijk alles.’ Henk van Reeuwijk, inmiddels overleden, was een gerenommeerd ontwerper/ graficus van onder andere het logo van Grit, Swaak, platenhoezen, belettering en lichtbakken van ’t Hoogt. Zijn strakke, minimale ontwerphand is terug te vinden in het hele huis. Paul woont min of meer in zijn ontwerp. Overal staan Henks krukjes. Een intelligent ingericht huis. Verbouwd als een passende jas. De meubels en het houtwerk zijn geschilderd in dezelfde tint. ‘Zo trek ik alles bij elkaar. Kijk, door de wisselende lichtval lijkt alles altijd weer anders.’

< naar bewoners-en-straten-overzicht