Café van Wegen
‘Het bruine café wordt zeldzamer, helaas. De gewoonte om na het werk en voor de warme maaltijd thuis even binnen te wippen (en er te lang te blijven hangen) bestaat niet meer.
En ook de vroege vogels die na gedane arbeid al voor 10.00 uur een kop koffie - met een glaasje vieux - kwamen halen, zijn verdwenen.’Dat vertelt Niek Veerman, derde generatie eigenaar van café Van Wegen in de Lange Koestraat. Toch heeft het café in de Lange Koestraat - sinds 1883 - nog steeds voor 90 procent vaste klanten, waaronder collega’s uit de horeca.
Aan het interieur is vanaf 1950 niks veranderd. Het bruine plafond is authentieke rookkleur. Echt zo’n café waar een mens zich meteen thuis voelt en waarvan je hoopt dat een nieuwe eigenaar het nooit zal gaan moderniseren.
‘Als je maar lang genoeg niets verandert, word je vanzelf weer een keer hip. We draaien nooit muziek, er heerst hier rust voor een goed gesprek. Ons kent ons. Groepsborrels zijn welkom, maar we sluiten het café nooit af voor onze vaste gasten. Iedereen moet zich hier welkom voelen en zich maar een beetje aanpassen. Het oude biljart hoort erbij, maar dient regelmatig als buffet om er samen omheen te hangen.’
Van Wegen had veel trouwe groepen. ‘Psychologiestudenten en -docenten toen ze nog op de Varkensmarkt zaten, het sigarengenootschap, Het Gilde, de carnavalsvereniging, D66. Spraakmakend waren vooral de nazit van b. en w. en SLAU - De Stichting Literaire Activiteiten Utrecht. Iedereen hebben we hier wel over de vloer gehad: Adriaan van Dis, Arnon Grunberg, Herman Koch, Maarten van Rossem, Charlotte Mutsaers en met name Midas Dekkers: ‘Dit is het echtste Utrechtse bruine café!’. Gek genoeg vrij weinig mensen uit wijk C, die komen meer bij Het Pierement.’ De eigenaar zit daar niet mee: ‘Ach, elk café trekt uiteindelijk die mensen die bij zijn behang passen. Lawaaiige groepen studenten hebben andere mores, die kan ik niet bieden wat ze verlangen. Op een na tolereer ik ook geen kaartclubjes. Mijn liefste gast? Ik denk Gerrit Jansen, de vorig jaar helaas overleden ‘kermisprofessor’. Echt een lieve man. Zijn proefschrift ‘De eeuwige kroeg’ moet haast wel op zijn frequenteren van Van Wegen zijn gebaseerd.’