Francesco Baldi vertelt met smaak, zijn zoon Yannick - met modieuze pet - staat naast hem te luisteren. ‘Iedereen had een hoed of pet op. Kijk maar naar foto’s van een voetbalwedstrijd in de oorlog. Hoeden op de zittribune, petten op de staantribune. Zonder hoed of pet ging je de deur niet uit! Tegenwoordig is er geen standsverschil meer, ze worden naar eigen voorkeur door elkaar gedragen’. De zaak bestond onlangs 100 jaar.

Gestrekt been
We kijken bewonderend om ons heen. Ruim 6000 hoofddeksels, uiterst efficiënt opgestapeld in een relatief kleine ruimte. Herenhoeden en petten in de schappen, dameshoeden per kleurgroep opgehangen in de lucht.

‘Het gaat goed tussen ons, het voelt vertrouwd en ontspannen. Ik weet dat Yannick - áls hij de zaak later al gaat overnemen (met zijn studie commerciële economie moet hij eerst maar ergens anders ervaring opdoen) - het anders zal aanpakken. Ik ging er tegen mijn pa met gestrekt been in. Die kon moeilijk loslaten, met zijn wat autoritair getinte Siciliaanse bloed.

Ik laat mijn zoon vrij in zijn keuze. We kunnen goed overleggen. Eigen familie voelt vertrouwd, al moet ik zeggen dat ik uitstekend personeel in huis heb’.

Yannick vertelt dat hij zich in ieder geval meer op e-commerce zal gaan richten. ‘Ik ga niet zes dagen in de winkel staan wachten tot er klanten komen. We hebben een goede website, die ik ga uitbouwen. We hebben klanten uit heel Nederland. Daar houden we ook een grote voorraad voor aan. Die klant uit Coevorden, die in november een ongewoon grote maat zomerhoed wilde hebben, kon ook tevreden onze winkel uit lopen’.

Klein toneelstukje
Francesco: ‘Hoeden geven een warm gevoel. Het heeft iets nostalgisch, je zet een ander beeld van jezelf neer. Je grijpt terug naar een minder onzekere tijd. Hoeden en petten passen blijft altijd een klein toneelstukje. En het is veel minder modeafhankelijk dan ‘fast fashion’. Bovendien kan iedereen zich wel een hoofddeksel veroorloven, het is een kwestie van persoonlijke smaak en prioriteit. Zo verkopen we er nu meer als bescherming tegen de felle zon. De verhouding man/vrouw is overigens ongeveer fiftyfifty’.

‘We vieren ons 100-jarig bestaan met een groot feest in het Spoorwegmuseum, in jaren 20-stijl. Dan kijken we met dank en trots terug op onze ouders en (over)grootouders, hoe zij deze zaak hebben opgebouwd. Er zijn niet veel van dit soort speciaalzaken, ongeveer acht, in de grotere steden. De winkels met alleen zwarte en donkerblauwe dameshoedjes in de Bible Belt vormen een apart verhaal’.

We kijken nog even rond, Charles past een pet, Luuk maakt de foto. Vriendin Tamara voegt zich bij vader en zoon Baldi. Zal Yannick de vierde generatie worden van dit gezonde en unieke familiebedrijf?

Foto © Luuk Huiskes

< naar bewoners-en-straten-overzicht