Zakkendragershof
Dat hek in de Zakkendragerssteeg loop je makkelijk voorbij. Gelukkig maar, vindt Joop van den Borne (81). De toegang naar zijn appartement is áchter dat hek, via een buitentrap. Zijn adres is de Zakkendragershof. ‘Ik vind het fijn om uit zicht te wonen, zo heb ik privacy’.
Zijn woning is licht, met vier grote ramen in de voorgevel. Hij kijkt uit op de verstopte binnentuin van restaurant De Zakkendrager en verderop op het monumentale achterhuis met schoorsteen van Oudegracht 113.
Joop kwam er september 1981 in, vanuit woontoren De Hoogt, in Transwijk. ‘Ik wilde graag in de Binnenstad wonen: alles lekker dichtbij’. Het was niet makkelijk iets te kopen. Al helemaal niet voor een man alleen. ‘Mij werd aanvankelijk de woonvergunning geweigerd, omdat het appartement 10 vierkante meter te groot was voor een alleenstaande. Maar ik kwam uit een grotere flat. Die werd opgemeten of ik daadwerkelijk – zoals ik zei – kleiner ging wonen’.
In de 41 jaar dat de gepensioneerde econometrist aan de hof woont, is er veel veranderd. Krotten gesloopt, het 13de eeuwse Oudaen – waar hij tegenaan woont – werd gerestaureerd; de bomen uit de voormalige binnentuin van het grachtenpand geveld.
Junks
‘Voorbijgangers zullen dat niet gemerkt hebben; op een verscholen binnenterrein valt dat niet zo op. Wie wel door hadden dat het een tijdje rommelig was in het gebiedje: de verslaafden. Die stalen spullen bij hotel Smits en bij Oudaen of sliepen in de hof’.
Er kwam een hek, dat van de brandweer overdag open moet blijven. Dat wil zeggen: doordeweeks moet dat, vanwege de werknemers van de omliggende kantoren. ‘Op zondag blijft het dicht; een ver-a-de-ming. Dan geniet ik van de stilte in de hof, ga buiten op een bankje zitten. In de steeg wordt het steeds vroeger druk: nu begint dat al voor twaalven, vóór de winkels opengaan’.
Van den Borne vindt de Binnenstad veranderd: ‘Er is veel te veel horeca; en er komt nog steeds bij... Ik zit dan wel uit de loop, maar heb toch last van het uitgaanspubliek. Het bellenbord is al vijf keer vervangen, omdat het door dronken lui gesloopt wordt. Inmiddels zijn we aan het vierde bordje Privéterrein toe. Ik zou wel naar een rustig seniorenappartement in het centrum willen verhuizen, maar vind dat maar eens...!’
Foto's © Werry Crone