We steken ons licht op bij Sjoerd van Weele, directeur van Luzac Utrecht, in de Diaconessenstraat.
‘Natuurlijk is het niet goedkoop, maar we voorzien wel in een grote behoefte, en je krijgt er heel veel voor terug. Het reguliere onderwijs heeft het moeilijk, worstelt met de naweeën van corona. Er is een aanzienlijk en nog steeds groeiend personeelstekort en de grote klassen belemmeren persoonlijke aandacht voor met name de buitenbeentjes onder de leerlingen. Die hebben wij wel, voor een deel: dyslectici bij voorbeeld. Onze docenten en mentoren bieden hun structuur. Ook denkmatig: eerst ordenen, dan pas antwoorden. Kijk maar naar het bord dat daar aan de muur hangt: Stappenplan Vraagaanpak’.
De motieven, die de vwo in een intakegesprek stevig toetst, zijn divers. Leerlingen die hun achterstand versneld willen inhalen, leerlingen met de ambitie om hogere cijfers te willen halen om de kans te vergroten ingeloot te worden voor geneeskunde, kinderen met focusproblemen, of met motivatieproblemen vanuit hun ervaringen met de vorige school.

Jij en de maatschappij
‘We richten ons op de kernwaarden ‘aandacht, structuur en gezelligheid’. Ze moeten het hier, ondanks het harde werken en de lange dagen, ook echt leuk vinden. Nieuwe vriendschappen opdoen, zich als persoon ontwikkelen, zich nieuwe rollen eigen maken. Onze jaarlijkse wintersportreis is roemrucht. Ze leren er verschillende taken op zich te nemen. Jij en de groep, jij en de maatschappij.
We bieden ook het vak Levenskunde aan, alleen in het examenjaar halen we alle franje ervan af, dan is het echt buffelen geblazen’.
En hoe zit het met de ouderparticipatie, gezien het geld dat die voor hun kind investeren? ‘Ouders zijn onder de indruk hoe snel hun kind volwassener wordt, meer verantwoordelijkheid neemt.
Wij vragen de ouders om wel veel aandacht te geven, maar ook om weinig te willen controleren. Het kind moet het zelf kunnen en willen opbrengen’.
En de docenten? ‘Voor veel leraren is het heerlijk werken met de kleine klassen die we hebben: twaalf leerlingen. Ze komen hier niet solliciteren voor het (iets hogere) salaris, maar voor onze toegankelijkheid en kleinschaligheid. Het is hier minder formeel, je kunt hier plezieriger het vak uitoefenen waarvoor je in je studie ooit hebt gekozen’.
Al met al is het volgens Van Weele geen wonder dat het particulier onderwijs zo groeit. ‘Ouders zijn kritisch, hebben er veel voor over om hun kinderen het beste onderwijs te geven.
En die kosten? ‘Tja, ongelijkheid zal er altijd in de maatschappij blijven bestaan. Daar kunnen wij weinig aan veranderen. Wij krijgen geen geld van de overheid, principieel niet. Zelfs uit het zij-instromerspotje wordt ons niets gegund. We proberen gewoon excellent onderwijs te bieden, in een stimulerende en veilige omgeving’.

Foto
Luzac-directeur Sjoerd van Weele ‘Het gebouw heeft een nostalgische en inspirerende sfeer’ © Gert-Jan Peddemors

< naar nieuws-overzicht