‘Ik kwam in 1989 op de Zilverstraat wonen, vlak bij de plek waar zij haar verzetsdaad had verricht. Helaas was zij in de jaren na de oorlog in de mist verdwenen. Ten onrechte’. Inmiddels is er in het singelplantsoen een beeld van haar en ligt er een Stolperstein aan de Prins Hendriklaan, waar ze woonde. Daarnaast is er een boek over Van Lier uitgebracht.

Steile plek
Tommies Truus is tegenover de Geertekerk in het gras aangebracht. ‘Ik wilde een steile plek zodat de letters goed zichtbaar waren. En daar tegenover moest voldoende ruimte zijn om de bloemen te bekijken’.

De nieuwe variant – waarvoor de bollen in december 2020 in de grond werden gestopt – ligt tegenover het Willemsplantsoen/hoek Walsteeg. Dat is de plek waar Truus van Lier van verzetsgroep CS6 in 1943 de foute hoofdcommissaris Van Kerlen neerschoot.

Hendriks heeft geen goed woord over voor Truus 2.0. ‘De letters zijn te smal en te dicht op elkaar. De horizontale lat van de T is naar z’n grootje; de R is een woestenij; de U’s herken je alleen maar als je weet wat er moet staan. En de S is al helemaal verdwenen’. Spottend: ‘Ik zag op foto’s dat ze ladders hadden gebruikt om op die locatie te werken?!’

4x2 bollen
Oktober 2004 pootte Tommie Hendriks in twee dagen de bollen die samen de naam Truus vormen. ‘Ik heb – net als mijn vader op zijn moestuin deed – een schema gemaakt en lijntjes uitgezet. Op elk punt heb ik vier keer twee bollen in de grond gestopt, van vier verschillende soorten’.
De jaren daarna hield hij bij, op welke plekken geen bloeistengel verscheen. Eind mei, begin juni verwijderde hij deze niet-bloeiers en verving die door wel-bloeiers. ‘Daarvoor had ik in 2000 al een kweekvijver aangelegd bij de brug voor het Bartholomeus’.

Hij constateert: de oude Truus gaat ook achteruit, sinds hij er niets meer aan doet. ‘Ik loop tegen de 80, heb vier jaar geleden al een oproep gedaan voor een vervanger’. De achteruitgang van de bloemenhulde tegenhouden noemt hij een verloren gevecht.

‘In januari kun je al wel zien dat de naam bovenkomt: de kleur groen is daar anders dan eromheen. Dan denk ik: Truus komt er weer aan. Maar het dunt uit en de letters worden steeds witter. Ik haalde namelijk laatbloeiers uit de kweekvijver en die hebben nu eenmaal alleen iets geels in de trompet’.

De niet-bloeiers, die hij verwijderde van het talud tegenover de Geertekerk, herplantte Tommie langs het voetpad. ’Vier, vijf jaar geleden zijn ze daar gaan bloeien. Logisch eigenlijk dat er weer bloemen komen; ze hadden op hun oude plek de bodem leeg getrokken’. 

Fotos Luuk Huiskes © het nieuwe eerbetoon aan Truus van Lier is slecht leesbaar

< naar nieuws-overzicht