‘Het belang van het kleine theater' is het thema van het 45-jarig jubileum van het Werftheater, dat 25 april van start is gegaan. Tot en met 7 mei viert Yvonne Groeneveld met optredens, inclusief een eigen voorstelling, het bestaan van dit unieke theater in de werfkelder aan de Oudegracht.
Vele artiesten zijn voor hun eerste optreden in de afgelopen 45 jaar zenuwachtig de trap afgelopen om daarna door te groeien naar de grote zalen. De voorstellingen, tijdens dit jubileum zijn dan ook gevuld met optredens van oude bekenden, waaronder o.a. Youp van ’t Hek, Claudia de Breij, Erik van Muiswinkel en Ivo de Wijs.
In de Duic van 11 maart kwam Yvonne al uitgebreid aan bod en wie geïnteresseerd is in haar leven en familiegeschiedenis kan meer lezen in de online-krant DeNuk van 30 november 2020. De redactie van de Binnenstadskrant koos voor 4 interviews; met 2 medewerkers op wie Yvonne kan bouwen, met één van de artiesten en met haar dochter.
Peter van der Hoek is een ervaren theatertechnicus met pensioen. Hij verzorgt het licht, het geluid en de beelden. Eerder was hij werkzaam voor de Paardenkathedraal en daarna 14 jaar bij Beumer van Drost, jeugdtheater. Ten tijde van de beruchte bezuinigingen van minister Zijlstra, werd hij weg gesaneerd en viel hij in een ‘zwart gat’, 2 jaar nog te gaan voor zijn pensioen. Van der Hoek: ‘Ik schreef een aantal e-mails naar kleine theaters en voor ik het wist hing Yvonne aan de lijn. Zij is inspirerend en zo bezig met haar vak. Ik voelde me meteen thuis en al snel maakte ik deel van het leuke team. Mijn brede ervaring, ondanks dat het vak zeer is veranderd, dat merkte ik wel bij sollicitaties, is hier goed te gebruiken. Ik heb nooit onder bazen kunnen werken en kan soms weleens de gedachte hebben ‘doe ik het wel goed?’ Yvonne heeft de goede eigenschap om alles tot in de puntjes verzorgd te hebben en controleert door eindeloos te vragen. ‘Doe eens rustig aan, vertrouw op me, geef een ieder zijn verantwoordelijkheid, zou ik dan willen zeggen.’ Intussen werkt Peter 6 jaar in het Werftheater en houdt hij het nog wel een tijdje vol, want het bevalt prima.
John Schleipen, woordkunstenaar, trad voor het eerst op in het Werftheater in 1992. Zijn cabaret groep ‘Crème Fraîche’ had het Landelijk Festival Studenten Cabaret in Groningen gewonnen en trad o.a. op in Pepijn in Den Haag. Yvonne zag hen daar en een optreden voor het evenement ‘Nacht van de Gracht’, volgde. Schleipen ‘we hangen in de foyer van het theater tussen alle promotiefoto’s.’ Schleipen, die Nederlands en jazz-zang studeerde maakt sinds 2006 deel uit van ‘De heren van Taal’. Samen met Frank van Pamelen en Jan J. Pietersen treden ze op met liedjes, puntgedichten, sonnetten en poëzie. Hij onderstreept het belang van kleine theaters zoals de werfkelder ‘Je moet ergens kunnen beginnen met try-outs, dat is van essentieel belang, kilometers maken. Je moet kunnen vallen en opstaan met publiek vlak voor je neus en in een kleine zaal.' Onvervangbaar noemt hij deze plaatsen. En de rol van Yvonne? ‘Zij heeft altijd een open mind gehad ten aanzien van nieuwelingen en gaf hen een oprechte en een goede kans. Soms kreeg je als nieuwkomer zelfs meer kansen. ’Een chapeau voor deze éminence grise in dit vak.'
Rianne Roding, vrijwilligster, woonde 6.5 jaar geleden een voorstelling bij en was zo enthousiast, dat ze zich aanmeldde. Er volgde een gesprek en net als alle andere vrijwilligers heeft ze hier levendige herinneringen aan, want Yvonne is heel direct. ‘Ze vraagt je meteen het hemd van het lijf’, vertelt Roding. ‘Ik kon meteen de volgende dag beginnen en het is leuk. We zijn een heel hecht en gezellig team. De meesten van ons hebben levens- en werkervaring en we zijn collegiaal. Zakelijk, artistiek, technisch, financieel, p.r., backoffice, we doen alles samen. Yvonne is een charmante vrouw, voor wie je graag werkt. Ze neemt alles waar en ziet wat je kunt. Ze houdt ons bij elkaar, ze weet wie je bent, wat er speelt én ze valt je nooit af. Ze is eigenwijs, maar dat gun je haar.’ Roding heeft een enorme bewondering voor Yvonne 'dat je een theater 45 jaar lang beheert zonder subsidies, met vrijwilligers en dit volhoudt'. Er is een enorm breed en groot netwerk opgebouwd in de loop der jaren. Deze week is dit ook tastbaar met alle bekende artiesten die acte de présence geven. Roding onderstreept ‘bij Yvonne staat altijd het belang van de artiest voorop, daar gaat het om en dit heeft voor velen vruchten afgeworpen, daar heb ik groot respect voor.’
Daphne de Bruin, dochter van Yvonne is in haar voetstappen gestapt. Ze is regisseuse, toneelschrijfster en actrice. Utrechters kennen haar van Growing up in Public, de eigen theatergroep die ze 15 jaar op Fort Blauwkapel had. Sinds 2006 is ze cultureel projectontwikkelaar in Leidsche Rijn en leidt De Vrijstaat, een kunstwerkplaats voor kinderen en jonge makers. De appel valt niet ver van de boom, ook bij haar beide zonen zit het in de genen. Een is filmmaker en de ander muzikant. Het lijkt over te gaan van generatie op generatie.
De Bruin ‘Als puber werd ik al vroeg ingeschakeld in steeds wisselende rollen; achter de bar, in de schoonmaak, in de techniek, in de p.r.. Ik heb het theater voor en achter de schermen leren kennen. Ik ging zelfs mee op tournee in de tijd dat Yvonne het Werftheater nog niet had. Én wat heel belangrijk voor mij is geweest, je leert ondernemen en de kneepjes van het vak. Het was vanzelfsprekend dat ik met deze ervaring en mijn talent naar de Theateracademie in Amsterdam ging. Het Werftheater werd mijn eerste podium. Voor mij is het heel belangrijk, net zoals bij Yvonne, dat jonge makers een kans krijgen’.
De Bruin is voorzitter van het bestuur van de Werfkelder en geeft haar moeder weleens een regie-advies voor haar voorstelling, wat niet altijd gemakkelijk is. ‘Eigenwijs’ wordt weer even genoemd. Bij de start van het jubileum zal De Bruin ook speechen en zeker vele herinneringen ophalen.
Foto: Yvonne Groeneveld in haar theater © Gert-Jan Peddemors