In elk stukje stad is de invloed van de mens voelbaar. Wandelen is vaak een manier om van A naar B te gaan, maar je kan ook bepakt, slenterend of met een strakke pas een persoonlijke innerlijke ruimte creëren. Botanisch filosoof en wilderniswijsgeer Norbert Peeters haalt tijdens de route filosofen aan; ‘Denken doe je al wandelend’ (Friedrich Nietzsche) en ‘wie boeken leest loopt louter door andermans gedachten’ (Friedrich Nietzsche) of ‘ik wandel mij weg van elke ziekte en heb mij de beste gedachte binnengewandeld’ (Søren Kierkegaard). De wandeling is informatief en er worden vragen gesteld, bijvoorbeeld hoe je aan je eigen tuin kunt aflezen hoe je tegenover de natuur staat.
 
  
In de wandeling is uiteraard aandacht voor het kilometerslange singelplantsoen rondom de Binnenstad uit de 19e-eeuw. Hier krijgen planten de vrijheid om de vorm van groeien zelf te kiezen. De hand van de hovenier is verborgen. Typisch een park in Engelse stijl, de tegenhanger van de Franse met rechttoe-rechtaan paden en in vormen geknipte bomen. Het Zocherpark werd aangelegd voor het publiek en niet, zoals de meeste parken in die tijd, voor de aristocratie.
 
Behalve de Oude Hortus, krijgt ook de stadsflora in de barsten en kieren van het plaveisel en de voegen van de natte werfmuren aandacht. Zo zie je bij de druppelende afvoer soms nazaten van algen die zo’n 500 miljoen jaar geleden voor het eerst op land gingen leven. Er zijn talloze primitieve planten te vinden, zoals soorten parapluutjesmos, bladmosbedden en het muurleeuwebekje.
Na de wandeling is het duidelijk dat als Utrechters al hun biezen pakken de stad in no-time meteen weer overwoekert.
 
 
https://www.sg.uu.nl/wandelpodcast

< naar nieuws-overzicht